තාක්ෂණය ප්‍රයෝජනයට ගැනීම හා වහල් වීම...

තාක්ෂනය ලංකාවට අලුත් දෙයක් . මීට අවුරුදු ගණනාවකට කලින් නම් ලංකාවේ  තාක්ෂනය මුළු ලෝකයම විශ්මයට පත් කළා විතරක් නෙවෙයි ඒ තාක්ෂනය අද සිටින අයටවත් හොයා ගන්න බැරි තරම් සංකීර්ණයි. අද කතාව තාක්ෂනය ගැන තමයි ඒත් එදා ඒ තිබුණු තාක්ෂනය ගැන නම් නෙවෙයි අද තාක්ෂනය ගැන ..
මේක ලියන්න ගන්නකොට මට මතක් වෙනවා ගිය අවුරුද්දේ ඔක්තෝම්බර් මාසයේ බොහෝ දෙනෙකුට ඇවිල්ල තිබුණු SMS පණිවිඩයක් ඒකෙ ලියල තිබුනේ මෙහෙම දෙයක් . “අගහරු ලෝකයෙන් විහිදෙන අහිතකර කිරණ විශේෂයක් නිසා උදේ පාන්දර 12.30 ත් 2.30 අතර තමන්ගේ ජංගම දුරකථනය ඈත් කර තබන්න” . මේ පණිවිඩය ලැබීමත් සමගම ඇතැමුන් තම දුරකථන ක්‍රියා විරහිත කර තැබූ අතරම , ඇතැමුන් දුරකථනය තමාගෙන් හැකිපමණ ඈතින් තබාගත්තේ තමන්ට මොනවා හෝ අතුරු අබාධයක් ඇතිවියි කියනා බය නිසාමයි . ඒ අතර අගහරු තියා පෘථිවිය පිපුරුවත් තමාගේ වැඩ කරගෙන ගිය පිරිසකුත් නැත්තේම නෑ. මේ කියන්න හදන්නේ SMS ගැන කතාවක් නෙවෙයි. ඒත් මේ යක්කු ගස්වලින් බහින වෙලාවේ දුරකත තමාගෙන් ඈත් කරන්නට කියා කෙටි පණිවිඩයක් යවන්නට තිබු අවශ්‍යතාවය ගැනයි . ඒ පණිවිඩය නාසා ආයතනය හෝ වෙනත් කෙනෙකුගේ පණිවිඩයක් උවත් ඒ වගේ පණිවිඩයක් හුවමාරු වෙන්නේ වැඩි දෙනෙකු දුරකථනය ලංකර සිටින්නේ ඒ වෙලාවටම නිසායි. ඇතැමුන් පස්ස උඩ දා ගෙන නිදා ගන්නා මෙවන් වෙලාවක , ජංගම දුරකථනය කනේ ගසාගෙන හෝ කෝට්ටේ යට තබාගෙන නිදි මරමින් සිටින්නේ කුමන හේතුවකටද ? කලියුග කාලෙනේ කියලා කෙනෙක් කියන්නත් පුළුවන් , බලන්ගියාම ඒකේ ඇති වරදකුත් නෑ .

නංගි” වචනය “බඩුව ” බවට පත් වූයේ කාගේ වරදින්ද ?

අදවන විට ශ්‍රී ලංකාව පුරා කාම රැල්ලක් මතු වී ඇත.අම්මලා දරුවන් සමග යන්නේ ත්‍රී-ක්වාටර් හෝ හැකිනම් ඊටත්වඩා කුඩා ඇදුම් අදිමින්ය. පිරිමි නම්න් පෙනී සිටින නපුන්සකයෝ සිය සහකාරියට සිය නිරුවත සමාජයට පෙන්වීමට ඉඩ දී බලා සිටිති.නිරුවත පෙන්වීම මානසික ලෙඩක් ලෙස අද හදුනාගෙන ඇත. එය ප්‍රදර්ශන කාමය නම් මනෝ රෝගයයි. එයින් ලිංගික සන්තර්පණය ලබන පහත් අමන කාන්තා යන නමට පවා කැලැලක් ඇති කරන එළදෙන්නුන් තමන්ගේ පහත් ආශාවන් ඉටුකර ගැනීමට පොදු ප්‍රවාහන සේවා යොදා ගනිති. හදිසියේ හෝ පිරිමියෙකුගේ අතක් වැදුන විට කෑ ගසමින් තමන්ට අතවර කරනවා යැයි කෑ ගසති. බස්රථය තුල සිටින පිරිමින්ද ලකුණු දමා ගැනීමට අර අසරන පිරිමියාට පහර දී පොලීසියට භාර දීමට කටයුතු කරති.එදා හෙළ වනිතාව විලුඹට ආසන්න වන තෙක් සිය යටි ඇදුම ඇන්දාහ. උඩු ඇදුම ඇද තුවායක් වැනි යමක් කර වටා දමාගත්තාහ.

පෙකනිය නොදක්වා....

සලු අද බොලට දක්වා....

නොපව තන සක්වා....

සිනා නොමසෙන් දසන් දක්වා.....